۱۳۸۶ بهمن ۲۳, سه‌شنبه

مناظر ایران

دارم از باشگاه میام، مدتی زیادی بود که ورزش نکرده بودم، چقدر مزه داد. ولي بهتر از همه هواي بهاري و آسمان صافي بود که زيبائي امشب رو دوچندان کرده بود. بالاخره امشب بعد از مدتها من چند تا ستاره تو آسمون ديدم. خيلي زيبا بودند. دلم نمي خواست بيام خونه.
خوب در مسير باشگاه تا خونهء من يک کانال زيباي آب و يک جاده باريکي در کنارش براي عبور دوچرخه قرار داره، همينطور که روي دوچرخه به آرامي رکاب مي زدم احساس مي کردم که دارم تو ايران در يک شب بهاري توی شمال رکاب ميزنم!
چقدر دلم براي مناظر ايران تنگ شده، براي کوه هاش، درياش، مناظر شمال!!
پارسال مارس تو دامنه کوههاي آلپ بودم، چه سيستمي رو اونجا براي اسکي راه انداخته بودند! همه چيز حساب شده بود. ولي با اين وجود طبيعت کوه هاي ما يه چيز ديگست...البته يه فرق اساسي هم داره، اينجا دست بشر به هر منظره طبيعي که ميرسه، آباد ميشه و همه چيز طوري برنامه ريزي ميشه که بري هم از مناظر لذت ببري و هم راحت باشي. تو ايران يکم فرق داره، دست بشر به هر منظره طبيعي که ميرسه، اگه مال استفاده عمومي باشه خراب میشه ولي اگه براي خواص باشه که بايد شانس داشته باشي تا يه بار بتوني ازش لذت ببري!
با تمام اين وجود من هنوز مناظر طبيعي ايران رو بيشتر دوست دارم..فکرش رو بکنيد، صبحها بري کوه و با خودت نون بربري تازه و پنير و چائي ببري..با دو تا هم نيمرو کنارشون...بعد تو قله کوه بشيني و طلوع آفتاب رو تماشا کني! واي نگو....:)
حالا اينجا چي، اولا که تو بلژيک کوه نيست، حالا اگه تو فرانسه يا اتريش باشي، ميري کوه، چي مي بري با خودت؟ کلي لوازم پيشرفته براي کوهنوردي، آيپود،...تازه براي صبحانه هم بايد بري يه رستوران نيمه تميز بالاي کوه و سفارش يه قهوه بدي با پنير پيتزا و نون باگت و شايدم کالباس و يا ماست با يه سري شرينيجات! اکثريت هم که نميشه برن بيرون براي تفريح و آب جو نخورن!
من که عاشق نون و پنير خودمون و البته تکنولوژي و نظم اينجا هستم!
حالا بايد دنبال پرتقال فروش باشم تا ببينم چيکار بايستي بکنم!
برگردم و نون و پنير خودمون رو بخورم يا بمونم پنير پيتزاي سفت اينا رو با قهوه ماشين ساز بخورم!:)
دوست داشتم بيشتر بنويسم ولي فردا تو VIB سمينار دارم...بايد کار کنم...


۱ نظر:

7CitiesOfLove گفت...

مرسی که لینک وبلاگت رو دادی. مرتب میام حالا :) امیدوارم هرجای دنیا هستی مثل دیشب پر انرژی و شاد باشی ...
سارا