«آی آدمها...»

امروز این عکس رو تو یه مجله خبری دیدم...

این عکس را آخر هفته بر میدارم...

بزنید سنگ را که آن را نه به این زن بدبخت که به شعور خود می زنید! که به تمدن بشری میزنید! که فراتر از آن به قلب خدا می زنید...بزنید سنگ را تا صورت زیبای این زن خونین شود که زیبائی جرم است...بزنید سنگ را تا قلب نازک این زن پاره پاره شود و عشق فرزندانش را فراموش کند که عاشقی جرم است...بزنید آن سنگ سخت را تا پوست نرم و لطیف این زن شکاف بردارد که لطیف بودن جرم است...فریاد شادی سر دهید، مردانی که دستتان به خون این زن آغشته است که این خون نه خون یک زن که خون یک مادر است...همان کسی که شیره جانش، شربت حیات برایتان است و آغوش گرمش آرام بخش وجودتان...دستهایتان را تا به آسمان بالا برید و سنگ آخر را با قدرت بزنید، شاید که شما سعادت گرفتن آخرین نفس او را داشته باشید و مرگ را به او هدیه دهید...نفسی که زندگی را به شما ارمغان داده است!