حرفهای نگفتنی!

و باز من حرف هایی دارم برای نگفتن، نمی دانم این حرفها کی تمام می شود!
اما می دانم که اگر چه گاهی دانه های برفی قلبم را سرد می کند ولی زندگی با من مهربان است و نمی گذارد که دانه های برف بر آن اثری کند و نفس من هم چنان گرم است، گرم گرم!
مهری عزیزم یک بار به من گفتی که نگذار که نقش نردبان را بازی کنی و نمی دانستی که چه گوهری به من عرضه داشتی! بیشک یکی از بهترین نصیحتهایی بود که شنیده ام!
و من اینک به وجود خودم، به شخصیتم، به روحیاتم علا قه مندم و از چیزهایی که به آنها لطمه می زند دوری میکنم! من هرگز نقش نردبان را در زندگی نخواهم پذیرفت!