امشب تونستم یه وایرلس پیدا کنم و وصل بشم...حالا دو هفته دیگه قراره اینترنتم وصل بشه...
امشب دلم براتون خیلی تنگ شده...منیژه عزیزم چند شب پیش خواب دیدم که اومدی پیشم، خیلی خوشحال شده بودم، اینقده که بعد از بیداری هم حس میکردم که پیشم هستی!
مصطفی جان پیغام های قشنگی که هر روز برام میفرستی به من انرژی تازه برای کار کردن میده...
نرگس ، مریم و مهدی عزیز، شما که نیستین همیشه احساس می کنم که یه چیزی کم دارم...قلبم فقط با دیدن روی ماه شما درست کار می کنه...( آخر احساس...آخه تا حالا عمه با احساسی مثل من دیدین؟ ):)
چند روز پیش یه نامه برای حسین عزیز نوشته بودم، باهاش مثل همیشه درددل کرده بودم...در واقع حسین تنها کسیه که همیشه و در همه حال منو حمایت کرده و هیچ وقت ازم ایراد نگرفته....
اشک های خدیجه پشت سرم رو که به یاد میارم، بیشتر دلتنگ می شم....امیر حسین یادته می اومدم خونتون یه فرش قرمز جلوی در پهن می کردی و از من می خواستی از روش رد شم...
هیچ کس و هیج جیز نمی تونه جای شما رو تو قلبم بگیره! حتی تو ایلیای عزیز که ده روز بیشتر ندیدمت...!