یادمه وقتی ایران بودم هر رستوران یا کبابی ویا ساندویچی که می رفتم، اول بهداشت اونجا رو چک می کردم. از هیچ ساندویچی غذا نمی گرفتم مگه اینکه مطمئن بشم که دستکش پوشیدن...تحمل سیگاری ها رو نداشتم و با کوچکترین دود سیگاری به سرفه می افتادم. حالا اینجا تو خیابوناش پر خرده شیشه و آشغال...مثل ما که اینا آب و جارو نمی کنن! تقریبا جائی رو نمی شه پیدا کرد که با دستکش ساندویچ رو برات بپیچن. سیگار که نگو، از جوون تا پیر، مرد و زن همه و همه سیگارین...!
انگار که آدم همیشه ناشکر...تا اونجا که هستی از بدیهای اونجا میگی و بعد که میائی اینجا از بدیهای اینجا میگی...!
در این که اینجا نظمی که وجود داره و آرامش روحی که با خودش داره هرگز نمی شه تو ایران پیدا کرد، شکی نیست! آزادی که اینجا تجربه می کنی خیلی لذت بخشه...! اما باید ناگفته ها رو هم گفت! خدائیش ما ملت خیلی تمیزی هستیم...! یکی از بلژیکیها که با ایرانیها خیلی ارتباط داره و با فرهنگشون آشناست می گفت که ایرانیها خیلی تمیزن و خیلی ظرف کثیف می کنن...:)
یه بار هم یه ایتالیائی میگفت که ایرانیها بسیار خونگرم هستن و ما باید ازشون یاد بگیریم ولی یه چیزی که ایرانیها باید بهش توجه کنن اینه که هر دفعه خونه یه ایرانی میری یه ماهواره روشنه و صداش هم بلنده و دارن با کانالاش ور میرن و بیشتر از اون که با مهمون باشن با تلویزیون هستند!:) خدائیش این یکی رو راست می گفت!:)
اینجا هرگز کسی غذاشو به دیگری تعارف نمیکنه...حتی اگه غذات زیاد هم باشه هرگز نباید به کسی تعارف کرد که باهم بخوریم و گرنه از تعجب شاخ در میارن...! شاید هم یکی فکر کنه که تعارف خوبه و اگه به کسی تعارف کردیم نشانه ادب ماست حتی اگر تو فرهنگ بعضی ها نباشه...ولی به نظر میرسه که این اشتباهه...چون برای این افراد تعارف اصلا معنی نداره که بدونن مثبته یا منفیه...!:)
انگار که آدم همیشه ناشکر...تا اونجا که هستی از بدیهای اونجا میگی و بعد که میائی اینجا از بدیهای اینجا میگی...!
در این که اینجا نظمی که وجود داره و آرامش روحی که با خودش داره هرگز نمی شه تو ایران پیدا کرد، شکی نیست! آزادی که اینجا تجربه می کنی خیلی لذت بخشه...! اما باید ناگفته ها رو هم گفت! خدائیش ما ملت خیلی تمیزی هستیم...! یکی از بلژیکیها که با ایرانیها خیلی ارتباط داره و با فرهنگشون آشناست می گفت که ایرانیها خیلی تمیزن و خیلی ظرف کثیف می کنن...:)
یه بار هم یه ایتالیائی میگفت که ایرانیها بسیار خونگرم هستن و ما باید ازشون یاد بگیریم ولی یه چیزی که ایرانیها باید بهش توجه کنن اینه که هر دفعه خونه یه ایرانی میری یه ماهواره روشنه و صداش هم بلنده و دارن با کانالاش ور میرن و بیشتر از اون که با مهمون باشن با تلویزیون هستند!:) خدائیش این یکی رو راست می گفت!:)
اینجا هرگز کسی غذاشو به دیگری تعارف نمیکنه...حتی اگه غذات زیاد هم باشه هرگز نباید به کسی تعارف کرد که باهم بخوریم و گرنه از تعجب شاخ در میارن...! شاید هم یکی فکر کنه که تعارف خوبه و اگه به کسی تعارف کردیم نشانه ادب ماست حتی اگر تو فرهنگ بعضی ها نباشه...ولی به نظر میرسه که این اشتباهه...چون برای این افراد تعارف اصلا معنی نداره که بدونن مثبته یا منفیه...!:)
۳ نظر:
ino rast migi ke ma khili tamiztarim. zarf shostaneshono bebin, ya hamin sag hashoon ke liseshoon mizanan, ya ba kafshe khiaboon too otagh khab raftaneshoon ...
يه پيشنهاد دارم. يه بار كه دعوتشون كردي خونه عين مامان من هي براشون غذا بكش و هرچي ميگن نمي خوريم بگو تو نمي فهمي ، من ميدونم كه بايد بخوري!!!!! بعد هي براش غذا بكش ، هي دوغ و نوشابه بريز و پشت سر هم چاي بيار!!! ما يه مهمون(بازرس) از فرانسه داشتيم خيلي گير بود. اين كارو كرديم وديگه نيومد ايران. سر ناهار 3 بار واسش به زور برنج كشيديم!!!!
chizhaee ke gofti onghadr foghalde nist ke ma iraniha bekhaim beheshoon eftekhar konim vaghti masaele mohematri darim .shayad age ma ham az nazare chizhaye dige mesle oona shodim betoonim be in khoosoosiat eftekhar konim.
ارسال یک نظر