طالع بینی عالم و عارف

عارف دلی پر درد، چشمی غمگین، نگاهی پاک و صدائی بی صدا دارد. روزهایش با غم و شبهایش با عشق تمام می شود. عارف خدا را که نه با دلیل، بلکه با احساس درک می کند، به خدا بیش از همه نزدیک است، مرزی در زندگی ندارد چرا که در یک نقطه همگرا شده است.
عارف از هیچ قانونی پیروی نمی کند. از نظم گریزان است و بی نظمی را هم نمی شناسد. عارف همیشه تنهاست و تنهائی او لذت بخش است...و این عرفان است که عارف را عارف می کند و عرفان همان چیزی است که انسان در اعتکاف و در خلوت خویش تجربه می کند.
عالم دلی آرام و نگاهی تیز دارد. صدای عالم بلند است و همیشه به دنبال دلیل است. عالم خود را بسیار پائین تر از خدا می داند و بنابراین از قوانین خدا در زندگی بهره می برد. مرز زندگیش را همین قوانین خداوندی تعیین می کند. عاشق نظم است و برای رسیدن به این نظم وظایفی را برای خود تعیین می کند. عالم متفکرانه عمل می کند و هرگز خود را فدا نمی نماید. خوبی در نظر عالم در کنار بدی معنا دارد و سیاهی فقط کنار سپیدی برایش قابل تشخیص است. خوشی عالم با غم همراه نیست و همینطور غم عالم خوشیهایش را نابود می کند و او همیشه در بین این دو مقوله در حرکت است و زندگیش با غم و شادی آمیخته است.
عالم مرشدی بزرگتر دارد که عالم را عالم می کند و مطالعه و عمل به قوانین است که ضامن بقای عالم است.
برای عارف عمل به قوانین و پیروی از نظم سخت و برای عالم زندگی در دنیای هیچ و رها شدن سخت است. علم ضامن بقای زندگی و عرفان ضامن بقای تمدن است و چه سخت است علم و عرفان را در یک جا گرد آوردن.....!